حرف ی

✧✧✧

یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد

که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام

✧✧✧

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

✧✧✧

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست

که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

✧✧✧

یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن

وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش

✧✧✧

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

✧✧✧

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

بازآید و برهاندم از بند ملامت

✧✧✧

یا رب مگیرش ار چه دل چون کبوترم

افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت

✧✧✧

یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان

دل شرح آن دهد که چه گفت و چه‌ها شنید

✧✧✧

یا من نا صبور را سوی خود از وفا طلب

یا تو که پاکدامنی ، صبر من از خدا طلب

✧✧✧

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب

بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

✧✧✧

یاد آری و دانی که: تویی زیرک و نادان

ور یاد نداری تو سگالش کن و یادآر

✧✧✧

یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

✧✧✧

یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست

نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

✧✧✧

یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی

در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

✧✧✧

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست

وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

✧✧✧

یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب

آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

✧✧✧

یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت

وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

✧✧✧

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

✧✧✧

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

✧✧✧

یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

✧✧✧

یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی

در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

✧✧✧

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

✧✧✧

یاد باد آن کو به قصد خون ما

عهد را بشکست و پیمان نیز هم

✧✧✧

یادگیر از اهل همت معنی توفیق را

اعمی روشن روان منع عصا کش می کند

✧✧✧

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

✧✧✧

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

✧✧✧

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش

✧✧✧

یار ما چون گیرد آغاز سماع

قدسیان بر عرش دست افشان کنند

✧✧✧

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

✧✧✧

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد

آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

✧✧✧

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر

از مه روی تو و اشک چو پروین من است

✧✧✧

یار من چون بخرامد به تماشای چمن

برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

✧✧✧

یاران همنشین همه از هم جدا شدند

ماییم و آستانه دولت پناه تو

✧✧✧

یارب تو چنان کن که پریشان نشوم

محتاج به بیگانه و خویشان نشوم

✧✧✧

یارب دل پاک و جان آگاهم ده

آه شب و گریه سحرگاهم ده

✧✧✧

یارب ز کمال لطف ، خاصم گردان

واقف به حقایق خواصم گردان

✧✧✧

یارب مکن از لطف پریشان ما را

هرچند که هست جرم و عصیان ما را

✧✧✧

یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده

شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

✧✧✧

یوسف مصر را بگو سکه به نام خود مزن

هر پسری عزیز شد یاد پدر نمی کند

✧✧✧

یک چند خواب راحت بر خود حرام گردان

در ملک بی نشانی خود را به نام گردان

✧✧✧

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانهٔ کیست؟
جانِ ما سوخت، بپرسید که جانانه کیست؟

✧✧✧

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و بِرهانَدَم از بندِ مَلامت

✧✧✧

یاد باد آن که ز ما وقتِ سفر یاد نکرد
به وداعی دلِ غمدیدهٔ ما شاد نکرد

✧✧✧

یارم چو قدح به دست گیرد
بازارِ بُتان شکست گیرد

✧✧✧

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

✧✧✧

یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود
رَقَمِ مِهرِ تو بر چهرهٔ ما پیدا بود

✧✧✧

یاد باد آن که چو چَشمت به عِتابم می‌کُشت
مُعْجِزِ عیسَویَت در لبِ شِکَّرخا بود

✧✧✧

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین منست

✧✧✧

یاد باد آن که صَبوحی زده در مجلسِ انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

✧✧✧

یاد باد آن که رُخَت شمعِ طَرَب می‌افروخت
وین دلِ سوخته پروانهٔ ناپروا بود

✧✧✧

یاد باد آن که در آن بزمگَهِ خُلق و ادب
آن که او خندهٔ مستانه زدی صَهبا بود

✧✧✧

یاد باد آن که چو یاقوتِ قدح خنده زدی
در میانِ من و لعلِ تو حکایت‌ها بود

✧✧✧

یاد باد آن که نگارم چو کمر بَربَستی
در رکابش مَهِ نو پیکِ جهان پیما بود

✧✧✧

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود

✧✧✧

یاد باد آن که به اصلاحِ شما می‌شد راست
نظمِ هر گوهرِ ناسُفته که حافظ را بود

✧✧✧

یاد باد آن که سرِ کویِ توام منزل بود
دیده را روشنی از خاکِ درت حاصل بود

✧✧✧

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود

✧✧✧

یوسفِ گُم گشته بازآید به کنعان، غم مَخُور
کلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخور

✧✧✧

یا رب این نوگُلِ خندان که سپردی به مَنَش
می‌سپارم به تو از چشمِ حسودِ چَمَنَش

✧✧✧

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان

✧✧✧

یار من چون بخَرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیکِ صبا پیغامی

✧✧✧

یارا بهشت صحبت یاران همدمست
دیدار یار نامتناسب جهنمست

✧✧✧

یار من آن که لطف خداوند یار اوست
بیداد و داد و رد و قبول اختیار اوست

✧✧✧

یار باید که هر چه یار کند
بر مراد خود اختیار کند

✧✧✧

یار با ما بی‌وفایی می‌کند
بی‌گناه از من جدایی می‌کند

✧✧✧

یا رب شب دوشین چه مبارک سحری بود
کاو را به سر کشته هجران گذری بود

✧✧✧

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار

✧✧✧

یاری به دست کن که به امید راحتش
واجب کند که صبر کنی بر جراحتش

✧✧✧

یکی را دست حسرت بر بناگوش
یکی با آن که می‌خواهد در آغوش

✧✧✧

یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش
ای که دستی چرب داری پیشتر دیوار خویش

✧✧✧

یک امشبی که در آغوش شاهد شکرم
گرم چو عود بر آتش نهند غم نخورم

✧✧✧

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم

✧✧✧

یا رب آن روی است یا برگ سمن
یا رب آن قد است یا سرو چمن

✧✧✧

یارا قدحی پر کن از آن داروی مستی
تا از سر صوفی برود علت هستی

✧✧✧

یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی
رای رای توست خواهی جنگ خواهی آشتی

✧✧✧

یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی
شمع چنین نیامده‌ست از در هیچ مجلسی

✧✧✧

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

✧✧✧

یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا
من خمره افیونم زنهار سرم مگشا

✧✧✧

یار ما دلدار ما عالم اسرار ما
یوسف دیدار ما رونق بازار ما

✧✧✧

یا وصال یار باید یا حریفان را شراب
چونک دریا دست ندهد پای نه در جوی آب

✧✧✧

یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست
هیچ کس از آفتاب خط و گواهان نخواست

✧✧✧

یار مرا می‌نهلد تا که بخارم سر خود
هیکل یارم که مرا می‌فشرد در بر خود

✧✧✧

یار مرا چو اشتران باز مهار می‌کشد
اشتر مست خویش را در چه قطار می‌کشد

✧✧✧

یکی گولی همی‌خواهم که در دلبر نظر دارد
نمی‌خواهم هنرمندی که دیده در هنر دارد

✧✧✧

یاران سحر خیزان تا صبح کی دریابد
تا ذره صفت ما را کی زیر و زبر یابد

✧✧✧

یکی لحظه از او دوری نباید
کز آن دوری خرابی‌ها فزاید

✧✧✧

یا رب این بوی که امروز به ما می‌آید
ز سراپرده اسرار خدا می‌آید

✧✧✧

یا رب این بوی خوش از روضه جان می‌آید
یا نسیمیست کز آن سوی جهان می‌آید

✧✧✧

یک خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند
دیوانگان بندی زنجیرها دریدند

✧✧✧

یار مرا عارض و عذار نه این بود
باغ مرا نخل و برگ و بار نه این بود

✧✧✧

یوسف آخرزمان خرامان شد
شکر و شهد مصر ارزان شد

✧✧✧

یا ربا این لطف‌ها را از لبش پاینده دار
او همه لطفست جمله یا ربش پاینده دار

✧✧✧

یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش
چون لحد و گور مغان تنگ و دل افشار و ترش

✧✧✧

یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش

✧✧✧

یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم
تا که رسیدم بر تو از همه بیزار شدم

✧✧✧

یک لحظه و یک ساعت دست از تو نمی‌دارم
زیرا که تویی کارم زیرا که تویی بارم

✧✧✧

یک نفسی عنان بکش تیز مرو ز پیش من
تا بفروزد این دلم تا به تو سیر بنگرم

✧✧✧

یکی مطرب همی‌خواهم در این دم
که نشناسد ز مستی زیر از بم

✧✧✧

یا رب توبه چرا شکستم
وز لقمه دهان چرا نبستم

✧✧✧

یک دمی خوش چو گلستان کندم
یک دمی همچو زمستان کندم

✧✧✧

یا رب چه یار دارم شیرین شکار دارم
در سینه از نی او صد مرغزار دارم

✧✧✧

یا رب من بدانمی‌چیست مراد یار من
بسته ره گریز من برده دل و قرار من

✧✧✧

یار خود را خواب دیدم ای برادر دوش من
بر کنار چشمه خفته در میان نسترن

✧✧✧

یارکان رقصی کنید اندر غمم خوشتر از این
کره عشقم رمید و نی لگامستم نی زین

✧✧✧

یار شو و یار بین دل شو و دلدار بین
در پی سرو روان چشمه و گلزار بین

✧✧✧

یک غزل آغاز کن بر صفت حاضران
ای رخ تو همچو شمع خیز درآ در میان

✧✧✧

یا تو ترش کرده رو مایه ده شکران
تنگ شکر می‌کشد تا بنهد در میان

✧✧✧

یک قوصره پر دارم ز سخن
جان می‌شنود تو گوش مکن

✧✧✧

یک چند رندند این طرف در ظل دل پنهان شده
و آن آفتاب از سقف دل بر جانشان تابان شده

✧✧✧

یکی ماهی همی‌بینم برون از دیده در دیده
نه او را دیده‌ای دیده نه او را گوش بشنیده

✧✧✧

یا رب چه کس است آن مه یا رب چه کس است آن مه
کز چهره بزد آتش در خیمه و در خرگه

✧✧✧

یک جام ز صد هزار جان به
برخیز و قماش ما گرو نه

✧✧✧

یاور من تویی بکن بهر خدای یاریی
نیست تو را ضعیفتر از دل من شکاریی

✧✧✧

یکی گنجی پدید آمد در آن دکان زرکوبی
زهی صورت زهی معنی زهی خوبی زهی خوبی

✧✧✧

یکی طوطی مژده آور یکی مرغی خوش آوازی
چه باشد گر به سوی ما کند هر روز پروازی

✧✧✧

یکی دودی پدید آمد سحرگاهی به هامونی
دل عشاق چون آتش تن عشاق کانونی

✧✧✧

یکی فرهنگ دیگر نو برآر ای اصل دانایی
ببین تو چاره‌ای از نو که الحق سخت بینایی

✧✧✧

یک حمله و یک حمله کآمد شب و تاریکی
چستی کن و ترکی کن نی نرمی و تاجیکی

✧✧✧

یک روز مرا بر لب خود میر نکردی
وز لعل لبت جامگی تقریر نکردی

✧✧✧

یا من عجب فتادم یا تو عجب فتادی
چندین قدح بخوردی جامی به من ندادی

✧✧✧

یار در آخرزمان کرد طرب سازیی
باطن او جد جد ظاهر او بازیی

✧✧✧

یک جرعهٔ می ز ملک کاووس به است
از تخت قباد و ملکت طوس به است

✧✧✧

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند

✧✧✧

یک جام شراب صد دل و دین ارزد
یک جرعهٔ می مملکت چین ارزد

✧✧✧

یک قطرهٔ آب بود با دریا شد
یک ذرهٔ خاک با زمین یکتا شد

✧✧✧

یک نان به دو روز اگر بود حاصل مرد
از کوزه شکسته‌ای دمی آبی سرد

✧✧✧

یک چند به کودکی باستاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم

✧✧✧

یک روز ز بند عالم آزاد نیم
یک دمزدن از وجود خود شاد نیم

✧✧✧

یک جرعه می کهن ز ملکی نو به
وز هرچه نه می طریق بیرون شو به

✧✧✧

یک لحظه دیدن رخ جانانم آرزوست
یکدم وصال آن مه خوبانم آرزوست

✧✧✧

یاد آن شیرین پسر خواهیم کرد
کام جان را پرشکر خواهیم کرد

✧✧✧

یاران، غمم خورید، که غمخوار مانده‌ام
در دست هجر یار گرفتار مانده‌ام

✧✧✧

یاری دهید، کز در او دور گشته‌ام
رحمی کنید، کز غم او زار مانده‌ام

✧✧✧

یاران من ز بادیه آسان گذشته‌اند
من بی‌رفیق در ره دشوار مانده‌ام

✧✧✧

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد

✧✧✧

یاد آن که جز به روی منش دیده وانبود
وان سست عهد جز سری از ماسوا نبود

✧✧✧

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

✧✧✧

یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان
تا طربخانه کنی بیت حزن بازرسان

✧✧✧

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او
یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او