حرف ع

✽✽✽ 

عاشق و رند و نظربازم و می‌گویم فاش

تا بدانی که به چندین هنر آراسته‌ام

✽✽✽ 

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند

وین همه منصب از آن حور پریوش دارم

✽✽✽ 

عاشق و مخمور و مهجورم بت ساقی کجاست

گو که بخرامد که پیش سروبالا میرمت

✽✽✽ 

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد

ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

✽✽✽ 

عاشقان را بر سر خود حکم نیست

هر چه فرمان تو باشد آن کنند

✽✽✽ 

عاشقان را گر در آتش می‌پسندد لطف دوست

تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم

✽✽✽ 

عاشقان زمره ارباب امانت باشند

لاجرم چشم گهربار همان است که بود

✽✽✽ 

عاشقی پیداست از زاری دل

نیست بیماری چو بیماری دل

✽✽✽ 

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند

کافر عشق بود گر نشود باده پرست

✽✽✽ 

عافیت چشم مدار از من میخانه نشین

که دم از خدمت رندان زده‌ام تا هستم

✽✽✽ 

عافیت خواه خلایق باش تا از بهر خویش

در صف محشر لوای عافیت بر پا کنی

✽✽✽ 

عافیت می‌طلبد خاطرم ار بگذارند

غمزه شوخش و آن طره‌ی طرار دگر

✽✽✽ 

عاقبت خاک قدوم دگران خواهی شد

آخر الامر گل کوزه گران خواهی شد

✽✽✽ 

عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد

هر که را در طلبت همت او قاصر نیست

✽✽✽ 

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است

حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

✽✽✽ 

عاقل چو به حاصل جهان در نگرد

خشک وتر آسمان به یک جو نخرد

✽✽✽ 

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی

عشق داند که در این دایره سرگردانند

✽✽✽ 

عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت

فتنه انگیز جهان غمزه جادوی تو بود

✽✽✽ 

عالم از ناله عشاق مبادا خالی

که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد

✽✽✽ 

عالم چو ستم کند ستمکش ماییم

دست خوش روزگار ناخوش ماییم

✽✽✽ 

عالم ظهور جلوه یار است و جاهلان

در جستجوی یار به عالم دویده اند

✽✽✽ 

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش

که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

✽✽✽ 

عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار

ظاهرا مصلحت وقت در آن می‌بینی

✽✽✽ 

عجب علمی است علم هیئت عشق

که چرخ هشتمش هفتم زمین است

✽✽✽ 

عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق

گوشه گیران را ز آسایش طمع باید برید

✽✽✽ 

عدو با جان حافظ آن نکردی

که تیر چشم آن ابروکمان کرد

✽✽✽ 

عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم

که تیغ ما بجز از ناله‌ای و آهی نیست

✽✽✽ 

عدو را به کوچک نباید شمرد

که کوه کلان دیدم از سنگ خرد

✽✽✽ 

عراق و فارس گرفتی به شعر خوش حافظ

بیا که نوبت بغداد و وقت تبریز است

✽✽✽ 

عرض حاجت در حریم حضرتت محتاج نیست

راز کس مخفی نماند با فروغ رای تو

✽✽✽ 

عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت

هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش

✽✽✽ 

عرضه کردم دو جهان بر دل کار افتاده

به جز از عشق تو باقی همه فانی دانست

✽✽✽ 

عروس جهان گر چه در حد حسن است

ز حد می‌برد شیوه بی‌وفایی

✽✽✽ 

عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم

بود کز دست ایامم به دست افتد نگاری خوش

✽✽✽ 

عزت آن یابد که چون پرگار در رفتار خویش

کوهسان بر پای عهد خویش پا بر جاستی

✽✽✽ 

عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده

بازگردد یا برآید چیست فرمان شما

✽✽✽ 

عشرت کنیم ور نه به حسرت کشندمان

روزی که رخت جان به جهانی دگر کشیم

✽✽✽ 

عشق ازین گنبد در بسته برون تاختن است

شیشه ماه ز طاق فلک انداختن است

✽✽✽ 

عشق تو نهال حیرت آمد

وصل تو کمال حیرت آمد

✽✽✽ 

عشق سعدی نه حدیثی است که پنهان ماند

داستانی است که بر هر سر بازاری هست

✽✽✽ 

عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف

چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود

✽✽✽ 

علی ای حقیقت حق علی ای ولی مطلق

تو جمال کبریای تو حقیقت خدایی

✽✽✽ 

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

✽✽✽ 

عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است

ور به سختی گذرد نیم نفس بسیار است

✽✽✽ 

عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی

ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی

✽✽✽ 

عمر خسرو طلب ار نفع جهان می‌خواهی

که وجودیست عطابخش کریم نفاع

✽✽✽ 

عمرت تا کی به خودپرستی گذرد

یا در پی نیستی و هستی گذرد

✽✽✽ 

عیبِ رندان مَکُن ای زاهدِ پاکیزه سرشت
که گناهِ دگران بر تو نخواهند نوشت

✽✽✽ 

عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد
عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد

✽✽✽ 

عشقِ تو نهالِ حیرت آمد
وصلِ تو کمالِ حیرت آمد

✽✽✽ 

عید است و آخِرِ گُل و یاران در انتظار
ساقی به رویِ شاه ببین ماه و مِی بیار

✽✽✽ 

عشقبازیّ و جوانیّ و شرابِ لَعلْ فام
مجلسِ اُنس و حریفِ همدم و شُربِ مدام

✽✽✽ 

عاشقِ رویِ جوانی خوشِ نوخاسته‌ام
وز خدا دولتِ این غم به دعا خواسته‌ام

✽✽✽ 

عمریست تا من در طلب، هر روز گامی می‌زنم
دستِ شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم

✽✽✽ 

عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
روی و ریای خلق به یک سو نهاده‌ایم

✽✽✽ 

عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله

✽✽✽ 

عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی
ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی

✽✽✽ 

عقل اگر داند که دل در بندِ زُلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پیِ زنجیرِ ما

✽✽✽ 

عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست

✽✽✽ 

عیب یاران و دوستان هنر است
سخن دشمنان نه معتبر است

✽✽✽ 

عشرت خوش است و بر طرف جوی خوشتر است
می بر سماع بلبل خوشگوی خوشتر است

✽✽✽ 

عشق در دل ماند و یار از دست رفت
دوستان دستی که کار از دست رفت

✽✽✽ 

عیب جویانم حکایت پیش جانان گفته‌اند
من خود این پیدا همی‌گویم که پنهان گفته‌اند

✽✽✽ 

عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود
مجنون از آستانه لیلی کجا رود

✽✽✽ 

عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم
یا گناهیست که اول من مسکین کردم

✽✽✽ 

عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم
شاکر نعمت و پرورده احسان بودم

✽✽✽ 

عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم
بی تماشاگه رویش به تماشا نرویم

✽✽✽ 

عمرم به آخر آمد عشقم هنوز باقی
وز می چنان نه مستم کز عشق روی ساقی

✽✽✽ 

عشق سعدی نه حدیثیست که پنهان ماند
داستانیست که بر هر سر بازاری هست

✽✽✽ 

عشق جانان در جهان هرگز نبودی کاشکی
یا چو بود اندر دلم کمتر فزودی کاشکی

عمری به بوی یاری کردیم انتظاری
زآن انتظار ما را نگشود هیچ کاری

✽✽✽ 

عشق تو آورد قدح پر ز بلاها
گفتم می می‌نخورم پیش تو شاها

✽✽✽ 

عطارد مشتری باید متاع آسمانی را
مهی مریخ چشم ارزد چراغ آن جهانی را

✽✽✽ 

عقل دریابد تو را یا عشق یا جان صفا
لوح محفوظت شناسد یا ملایک بر سما

✽✽✽ 

عاشقان را گر چه در باطن جهانی دیگرست
عشق آن دلدار ما را ذوق و جانی دیگرست

✽✽✽ 

عشق اندر فضل و علم و دفتر و اوراق نیست
هر چه گفت و گوی خلق آن ره ره عشاق نیست

✽✽✽ 

عجب ای ساقی جان مطرب ما را چه شدست
هله چون می‌نزند ره ره او را کی زدست

✽✽✽ 

عاشقان را جست و جو از خویش نیست
در جهان جوینده جز او بیش نیست

✽✽✽ 

عاشقی و بی‌وفایی کار ماست
کار کار ماست چون او یار ماست

✽✽✽ 

عشوه دشمن بخوردی عاقبت
سوی هجران عزم کردی عاقبت

✽✽✽ 

عاشق آن قند تو جان شکرخای ماست
سایه زلفین تو در دو جهان جای ماست

✽✽✽ 

عشق جز دولت و عنایت نیست
جز گشاد دل و هدایت نیست

✽✽✽ 

عاشق دلبر مرا شرم و حیا چرا بود
چونک جمال این بود رسم وفا چرا بود

✽✽✽ 

عاشق شده ای ای دل سودات مبارک باد
از جا و مکان رستی آن جات مبارک باد

✽✽✽ 

عاشق به سوی عاشق زنجیر همی‌درد
دیوانه همی‌گردد تدبیر همی‌درد

✽✽✽ 

عاشق چو منی باید می‌سوزد و می‌سازد
ور نی مثل کودک تا کعب همی‌بازد

✽✽✽ 

عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد
برگیر و دهل می‌زن کان ماه پدید آمد

✽✽✽ 

عجب آن دلبر زیبا کجا شد
عجب آن سرو خوش بالا کجا شد

✽✽✽ 

عشق عاشق را ز غیرت نیک دشمن رو کند
چونک رد خلق کردش عشق رو با او کند

✽✽✽ 

علتی باشد که آن اندر بهاران بد شود
گر زمستان بد بود اندر بهاران صد شود

✽✽✽ 

عاشقان بر درت از اشک چو باران کارند
خوش به هر قطره دو صد گوهر جان بردارند

✽✽✽ 

عید بگذشت و همه خلق سوی کار شدند
زیرکان از پی سرمایه به بازار شدند

✽✽✽ 

عشق اکنون مهربانی می‌کند
جان جان امروز جانی می‌کند

✽✽✽ 

عمر بر اومید فردا می‌رود
غافلانه سوی غوغا می‌رود

✽✽✽ 

عاشقان پیدا و دلبر ناپدید
در همه عالم چنین عشقی که دید

✽✽✽ 

عید آمد و خوش آمد دلدار دلکش آمد
هر مرده‌ای ز گوری برجست و پیشش آمد

✽✽✽ 

عشق تو مست و کف زنانم کرد
مستم و بیخودم چه دانم کرد

✽✽✽ 

عاشقانی که باخبر میرند
پیش معشوق چون شکر میرند

✽✽✽ 

عید بر عاشقان مبارک باد
عاشقان عیدتان مبارک باد

✽✽✽ 

عشق را جان بی‌قرار بود
یاد جان پیش عشق عار بود

✽✽✽ 

عشق جانان مرا ز جان ببرید
جان به عشق اندرون ز خود برهید

✽✽✽ 

عشق مرا بر همگان برگزید
آمد و مستانه رخم را گزید

✽✽✽ 

عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار
گازری در خشم گشت از آفتاب نامدار

✽✽✽ 

عرض لشکر می‌دهد مر عاشقان را عشق یار
زندگان آن جا پیاده کشتگان آن جا سوار

✽✽✽ 

عزم رفتن کرده‌ای چون عمر شیرین یاد دار
کرده‌ای اسب جدایی رغم ما زین یاد دار

✽✽✽ 

عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر
بند بشکن ره عیان اندر عیانست ای پسر

✽✽✽ 

عشق را با گفت و با ایما چه کار
روح را با صورت اسما چه کار

✽✽✽ 

عمر که بی‌عشق رفت هیچ حسابش مگیر
آب حیاتست عشق در دل و جانش پذیر

✽✽✽ 

عشق جانست عشق تو جانتر
لطف درمان وز تو درمانتر

✽✽✽ 

عاشقان را شد مسلم شب نشستن تا به روز
خوردنی و خواب نی اندر هوای دلفروز

✽✽✽ 

عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش
خون انگوری نخورده باده شان هم خون خویش

✽✽✽ 

عقل آمد عاشقا خود را بپوش
وای ما ای وای ما از عقل و هوش

✽✽✽ 

عشق خامش طرفه‌تر یا نکته‌های چنگ چنگ
آتش ساده عجبتر یا رخ من رنگ رنگ

✽✽✽ 

عاشقی و آنگهانی نام و ننگ
او نشاید عشق را ده سنگ سنگ

✽✽✽ 

عشوه دادستی که من در بی‌وفایی نیستم
بس کن آخر بس کن آخر روستایی نیستم

✽✽✽ 

عقل گوید که من او را به زبان بفریبم
عشق گوید تو خمش باش به جان بفریبم

✽✽✽ 

عاشقم از عاشقان نگریختم
وز مصاف ای پهلوان نگریختم

✽✽✽ 

عاشقی بر من پریشانت کنم
کم عمارت کن که ویرانت کنم

✽✽✽ 

عاقبت ای جان فزا نشکیفتم
خشم رفتم بی‌شما نشکیفتم

✽✽✽ 

عالم گرفت نورم بنگر به چشم‌هایم
نامم بها نهادند گر چه که بی‌بهایم

✽✽✽ 

عاشق روی جان فزای توییم
رحمتی کن که در هوای توییم

✽✽✽ 

عشق تو آورد قدح پر ز بلای دل من
گفتم می می نخورم گفت برای دل من

✽✽✽ 

عشق است بر آسمان پریدن
صد پرده به هر نفس دریدن

✽✽✽ 

عقل از کف عشق خورد افیون
هش دار جنون عقل اکنون

✽✽✽ 

عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای زن
تا چه‌ها در می دمد این عشق در سرنای تن

✽✽✽ 

عیش‌هاتان نوش بادا هر زمان ای عاشقان
وز شما کان شکر باد این جهان ای عاشقان

✽✽✽ 

عاشقان را مژده‌ای از سرفراز راستین
مژده مر دل را هزار از دلنواز راستین

✽✽✽ 

عید نمی‌دهد فرح بی‌نظر هلال تو
کوس و دهل نمی‌چخد بی‌شرف دوال تو

✽✽✽ 

عاشقی بر من پریشانت کنم نیکو شنو
کم عمارت کن که ویرانت کنم نیکو شنو

✽✽✽ 

عشق بین با عاشقان آمیخته
روح بین با خاکدان آمیخته

✽✽✽ 

عشق تو از بس کشش جان آمده
کشتگانت شاد و خندان آمده

✽✽✽ 

عجب دلی که به عشق بت است پیوسته
عجبتر این که بتش پیش او است بنشسته

✽✽✽ 

عیش جهان پیسه بود گاه خوشی گاه بدی
عاشق او شو که دهد ملکت عیش ابدی

✽✽✽ 

عارف گوینده اگر تا سحر صبر کنی
از جهت خسته دلان جان و نگهبان منی

✽✽✽ 

عاشق شو و عاشق شو بگذار زحیری
سلطان بچه‌ای آخر تا چند اسیری

✽✽✽ 

عشق است دلاور و فدایی
تنهارو و فرد و یک قبایی

✽✽✽ 

عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی
وز برای امتحان بر نقد مردان آتشی

✽✽✽ 

عاقبت از عاشقان بگریختی
وز مصاف ای پهلوان بگریختی

✽✽✽ 

عشق تو خواند مرا کز من چه می‌گذری
نیکو نگر که منم آن را که می‌نگری

✽✽✽ 

عشق در کفر کرد اظهاری
بست ایمان ز ترس زناری

✽✽✽ 

عزیزی و کریم و لطف داری
ولیکن دور شو، چون هوشیاری

✽✽✽ 

عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست
محنت همه افزوده و راحت کم و کاست

✽✽✽ 

عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
یا در پی نیستی و هستی گذرد

✽✽✽ 

عراقی بار دیگر توبه بشکست
ز جام عشق شد شیدا و سرمست

✽✽✽ 

عشق سیمرغ است، کورا دام نیست
در دو عالم زو نشان و نام نیست

✽✽✽ 

عشق، شوری در نهاد ما نهاد
جان ما در بوتهٔ سودا نهاد

✽✽✽ 

عاشقی دانی چه باشد؟ بی‌دل و جان زیستن
جان و دل بر باختن، بر روی جانان زیستن

✽✽✽ 

عشقی که درد عشق وطن بود درد او
او بود مرد عشق که کس نیست مرد او

✽✽✽ 

عشق ورسوایی دو یار همدم اند

پس چه ترسد عاشق ازرسوا شدن

عمر دو روز است و ندارد ارزش

آنچه گران است نیک وبد دارد ارزش

روز و شب روشن و تیره می گردد

کی می خندد و عالمی به حالش می گرید

عمر خوش کودکی بگذشت

ندانستم چه بودم کی شدم این چنان