حرف م

☽ ☽ ☽ 

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید

هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

☽ ☽ ☽ 

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم

از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم

☽ ☽ ☽ 

ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم

همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم

☽ ☽ ☽ 

ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا

گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر

☽ ☽ ☽ 

ما در درون سینه هوایی نهفته‌ایم

بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود

☽ ☽ ☽ 

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم

محصول دعا در ره جانانه نهادیم

☽ ☽ ☽ 

ما را به آب دیده شب و روز ماجراست

زان رهگذر که بر سر کویش چرا رود

☽ ☽ ☽ 

ما را به رندی افسانه کردند

پیران جاهل شیخان گمراه

☽ ☽ ☽ 

ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی

این بیع بود ، لطف و عطای تو کجاست

☽ ☽ ☽ 

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

☽ ☽ ☽ 

ما را ز قضا جز این قدر ننمایند

پیمانه عمر ما است می پیمایند

☽ ☽ ☽ 

ما را ز منع عقل مترسان و می بیار

کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

☽ ☽ ☽ 

ما را ولای ساقی کوثر کفایت است

دانیم از کجا طلب آبرو کنیم

☽ ☽ ☽ 

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت

یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

☽ ☽ ☽ 

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم

☽ ☽ ☽ 

ما محرمان خلوت انسیم غم مخور

با یار آشنا سخن آشنا بگو

☽ ☽ ☽ 

ما ملک عافیت نه به لشکر گرفته‌ایم

ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‌ایم

☽ ☽ ☽ 

ما می به بانگ چنگ نه امروز می‌کشیم

بس دور شد که گنبد چرخ این صدا شنید

☽ ☽ ☽ 

ما هیچ و جهان هیچ و غم و شادی هیچ

خوش نیست برای هیچ ناخوش بودن

☽ ☽ ☽ 

ما و می و زاهدان و تقوا

تا یار سر کدام دارد

☽ ☽ ☽ 

مائیم و می و مطرب و این کنج خراب

جان و دل و جام و جامه در رهن شراب

☽ ☽ ☽ 

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم

خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت

☽ ☽ ☽ 

ماجرای دل خون گشته نگویم با کس

زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

☽ ☽ ☽ 

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست

هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

☽ ☽ ☽ 

مار را، هر چند بهتر پروری

چون یکی خشم آورد کیفر بری

☽ ☽ ☽ 

مارست این جهان و جهان جوی مارگیر

از مارگیر مار برآرد همی دمار

☽ ☽ ☽ 

مامور کم از خودی چرا باید بود

یا خدمت چون خودی چرا باید کرد

☽ ☽ ☽ 

مانعش غلغل چنگ است و شکرخواب صبوح

ور نه گر بشنود آه سحرم بازآید

☽ ☽ ☽ 

ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند

دولت احمدی و معجزه سبحانی

☽ ☽ ☽ 

ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید

از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد

☽ ☽ ☽ 

ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند

یار مه روی مرا نیز به من بازرسان

☽ ☽ ☽ 

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد

وقت آن است که بدرود کنی زندان را

☽ ☽ ☽ 

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست

حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست

☽ ☽ ☽ 

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

☽ ☽ ☽ 

مباش بی می و مطرب که زیر طاق سپهر

بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد

☽ ☽ ☽ 

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن

که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست

☽ ☽ ☽ 

مبتلا گشتم در این بند و بلا

کوشش آن حق گزاران یاد باد

☽ ☽ ☽ 

مبتلایی به غم محنت و اندوه فراق

ای دل این ناله و افغان تو بی چیزی نیست

☽ ☽ ☽ 

مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ

که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن

☽ ☽ ☽ 

مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم

شهان بی کمر و خسروان بی کلهند

☽ ☽ ☽ 

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم

کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

☽ ☽ ☽ 

مجلس انس و بهار و بحث شعر اندر میان

نستدن جام می از جانان گران جانی بود

☽ ☽ ☽ 

مجلس بزم عیش را غالیه مراد نیست

ای دم صبح خوش نفس نافه زلف یار کو

☽ ☽ ☽ 

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

☽ ☽ ☽ 

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد

که این عجوزه عروس هزار داماد است

☽ ☽ ☽ 

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مست
که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست

☽ ☽ ☽ 

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟
خُم گو سر خود گیر، که خُمخانه خراب است

☽ ☽ ☽ 

منم که گوشهٔ میخانه خانقاهِ من است
دعایِ پیرِ مغان وردِ صبحگاهِ من است

☽ ☽ ☽ 

مرحبا ای پیکِ مشتاقان بده پیغامِ دوست
تا کُنم جان از سرِ رغبت فدای نامِ دوست

☽ ☽ ☽ 

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حالِ هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست

☽ ☽ ☽ 

مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست
دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست

☽ ☽ ☽ 

میرِ من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
خوش خرامان شو که پیشِ قدِ رعنا میرمت

☽ ☽ ☽ 

مدامم مست می‌دارد نسیمِ جَعدِ گیسویت
خرابم می‌کند هر دَم، فریبِ چشمِ جادویت

☽ ☽ ☽ 

مطربِ عشق عجب ساز و نوایی دارد
نقشِ هر نغمه که زد راه به جایی دارد

☽ ☽ ☽ 

من و انکارِ شراب! این چه حکایت باشد؟
غالباً این قَدَرَم عقل و کِفایت باشد

☽ ☽ ☽ 

مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

☽ ☽ ☽ 

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

☽ ☽ ☽ 

مژده ای دل که دگر بادِ صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طَرْفِ سبا بازآمد

☽ ☽ ☽ 

مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کُنَد
که اعتراض بر اسرارِ علمِ غیب کُنَد

☽ ☽ ☽ 

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی گر مشکلی بود

☽ ☽ ☽ 

معاشران ز حریفِ شبانه یاد آرید
حقوقِ بندگیِ مخلصانه یاد آرید

☽ ☽ ☽ 

معاشران گره از زلفِ یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید

☽ ☽ ☽ 

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز
چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز

☽ ☽ ☽ 

مَجمَعِ خوبی و لطف است عِذار چو مَهَش
لیکَنَش مِهر و وفا نیست خدایا بِدَهَش

☽ ☽ ☽ 

ما آزموده‌ایم در این شهر بختِ خویش
بیرون کشید باید از این وَرطه رَختِ خویش

☽ ☽ ☽ 

مقامِ امن و مِیِ بی‌غَش و رَفیقِ شَفیق
گَرَت مُدام مُیَسَّر شود زِهی توفیق

☽ ☽ ☽ 

مرحبا طایرِ فَرُّخ پِیِ فرخنده پیام
خیرِ مقدم چه خبر؟ دوست کجا؟ راه کدام؟

☽ ☽ ☽ 

مرا می‌بینی و هر دَم زیادَت می‌کنی دَردَم
تو را می‌بینم و میلم زیادَت می‌شود هر دَم

☽ ☽ ☽ 

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هوادارانِ کویش را چو جانِ خویشتن دارم

☽ ☽ ☽ 

من که باشم که بر آن خاطِر عاطِر گذرم؟
لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم

☽ ☽ ☽ 

مزن بر دل ز نوکِ غمزه تیرم
که پیشِ چشمِ بیمارت بمیرم

☽ ☽ ☽ 

مژدهٔ وصلِ تو کو کز سرِ جان برخیزم
طایرِ قُدسم و از دامِ جهان برخیزم

☽ ☽ ☽ 

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید

من دوستدارِ رویِ خوش و مویِ دلکَشَم
مَدهوشِ چَشمِ مست و مِیِ صافِ بی‌غَشَم

☽ ☽ ☽ 

من که از آتشِ دل چون خُمِ مِی در جوشم
مُهر بر لب زده، خون می‌خورم و خاموشم

☽ ☽ ☽ 

من نه آن رندم که تَرکِ شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

☽ ☽ ☽ 

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

☽ ☽ ☽ 

ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم
همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم

☽ ☽ ☽ 

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم

☽ ☽ ☽ 

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

☽ ☽ ☽ 

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

☽ ☽ ☽ 

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

☽ ☽ ☽ 

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

☽ ☽ ☽ 

می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان

☽ ☽ ☽ 

می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
بر در میکده می کن گذری بهتر از این

☽ ☽ ☽ 

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

☽ ☽ ☽ 

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

☽ ☽ ☽ 

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

☽ ☽ ☽ 

می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی
این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

☽ ☽ ☽ 

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نمانْد ما را

☽ ☽ ☽ 

من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را
وین دلاویزی و دلبندی نباشد موی را

☽ ☽ ☽ 

ما را همه شب نمی‌برد خواب
ای خفته روزگار دریاب

☽ ☽ ☽ 

ماهرویا! روی خوب از من متاب
بی خطا کشتن چه می‌بینی صواب

☽ ☽ ☽ 

متناسبند و موزون حرکات دلفریبت
متوجه است با ما سخنان بی حسیبت

☽ ☽ ☽ 

معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت

☽ ☽ ☽ 

مپندار از لب شیرین عبارت
که کامی حاصل آید بی مرارت

☽ ☽ ☽ 

مجنون عشق را دگر امروز حالت است
کاسلام دین لیلی و دیگر ضلالت است

☽ ☽ ☽ 

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
که راحت دل رنجور بی‌قرار منست

☽ ☽ ☽ 

مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست
هزار جان عزیزت فدای جان ای دوست

☽ ☽ ☽ 

مرا خود با تو چیزی در میان هست
و گر نه روی زیبا در جهان هست

☽ ☽ ☽ 

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز به جز فکر توام کاری هست

☽ ☽ ☽ 

مرا از آن چه که بیرون شهر صحراییست
قرین دوست به هر جا که هست خوش جاییست

☽ ☽ ☽ 

مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد
کآشوب حسن روی تو در عالم اوفتد

☽ ☽ ☽ 

مگر نسیم سحر بوی یار من دارد
که راحت دل امیدوار من دارد

☽ ☽ ☽ 

من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم
کآسایشی نباشد بی دوستان بقا را

☽ ☽ ☽ 

مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بکشد
چو شمع سوخته روزی در انجمن بکشد

☽ ☽ ☽ 

مجلس ما دگر امروز به بستان ماند
عیش خلوت به تماشای گلستان ماند

☽ ☽ ☽ 

میل بین کان سروبالا می‌کند
سرو بین کاهنگ صحرا می‌کند

☽ ☽ ☽ 

مرا راحت از زندگی دوش بود
که آن ماهرویم در آغوش بود

☽ ☽ ☽ 

من چه در پای تو ریزم که خورای تو بود
سر نه چیزیست که شایسته پای تو بود

☽ ☽ ☽ 

مرو به خواب که خوابت ز چشم برباید
گرت مشاهده خویش در خیال آید

☽ ☽ ☽ 

مرا چو آرزوی روی آن نگار آید
چو بلبلم هوس ناله‌های زار آید

☽ ☽ ☽ 

ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر
به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر

☽ ☽ ☽ 

متقلب درون جامه ناز
چه خبر دارد از شبان دراز

☽ ☽ ☽ 

مبارک‌تر شب و خرم‌ترین روز
به استقبالم آمد بخت پیروز

☽ ☽ ☽ 

مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل
که احتمال ندارم ز دوستان ورقی گل

☽ ☽ ☽ 

من ایستاده‌ام اینک به خدمتت مشغول
مرا از آن چه که خدمت قبول یا نه قبول

☽ ☽ ☽ 

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا

☽ ☽ ☽ 

مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا
مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با

☽ ☽ ☽ 

من دی نگفتم مر تو را کای بی‌نظیر خوش لقا
ای قد مه از رشک تو چون آسمان گشته دوتا

☽ ☽ ☽ 

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا
گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا

☽ ☽ ☽ 

ماه درست را ببین کو بشکست خواب ما
تافت ز چرخ هفتمین در وطن خراب ما

☽ ☽ ☽ 

مسلمانان مسلمانان چه باید گفت یاری را
که صد فردوس می‌سازد جمالش نیم خاری را

☽ ☽ ☽ 

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

☽ ☽ ☽ 

میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها
چو نفطند بسوزند ز هر بیخ تری‌ها

☽ ☽ ☽ 

مرا حلوا هوس کردست حلوا
میفکن وعده حلوا به فردا

☽ ☽ ☽ 

ما را سفری فتاد بی‌ما
آن جا دل ما گشاد بی‌ما

☽ ☽ ☽ 

مشکن دل مرد مشتری را
بگذار ره ستمگری را

☽ ☽ ☽ 

من چو موسی در زمان آتش شوق و لقا
سوی کوه طور رفتم حبذا لی حبذا

☽ ☽ ☽ 

مفروشید کمان و زره و تیغ زنان را
که سزا نیست سلح‌ها به جز از تیغ زنان را

☽ ☽ ☽ 

می‌شدی غافل ز اسرار قضا
زخم خوردی از سلحدار قضا

☽ ☽ ☽ 

من رسیدم به لب جوی وفا
دیدم آن جا صنمی روح فزا

☽ ☽ ☽ 

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا
من از کجا غم باران و ناودان ز کجا

☽ ☽ ☽ 

مرا تو گوش گرفتی همی‌کشی به کجا
بگو که در دل تو چیست چیست عزم تو را

☽ ☽ ☽ 

مرا بدید و نپرسید آن نگار چرا
ترش ترش بگذشت از دریچه یار چرا

☽ ☽ ☽ 

مبارکی که بود در همه عروسی‌ها
در این عروسی ما باد ای خدا تنها

☽ ☽ ☽ 

مهمان توام ای جان زنهار مخسب امشب
ای جان و دل مهمان زنهار مخسب امشب

☽ ☽ ☽ 

مخسب ای یار مهمان دار امشب
که تو روحی و ما بیمار امشب

☽ ☽ ☽ 

مجلس خوش کن از آن دو پاره چوب
عود را درسوز و بربط را بکوب

☽ ☽ ☽ 

مرا چون تا قیامت یار اینست
خراب و مست باشم کار اینست

☽ ☽ ☽ 

مبر رنج ای برادر خواجه سختست
به وقت داد و بخشش شوربختست

☽ ☽ ☽ 

می‌دان که زمانه نقش سوداست
بیرون ز زمانه صورت ماست

☽ ☽ ☽ 

من سر نخورم که سر گران‌ست
پاچه نخورم که استخوان‌ست

☽ ☽ ☽ 

مر عاشق را ز ره چه بیمست
چون همره عاشق آن قدیمست

☽ ☽ ☽ 

مطربا این پرده زن کان یار ما مست آمدست
وان حیات باصفای باوفا مست آمدست

☽ ☽ ☽ 

من نشستم ز طلب وین دل پیچان ننشست
همه رفتند و نشستند و دمی جان ننشست

☽ ☽ ☽ 

مطرب و نوحه گر عاشق و شوریده خوش است
نبود بسته بود رسته و روییده خوش است

☽ ☽ ☽ 

من پری زاده‌ام و خواب ندانم که کجاست
چونک شب گشت نخسپند که شب نوبت ماست

☽ ☽ ☽ 

مگر این دم سر آن زلف پریشان شده است
که چنین مشک تتاری عبرافشان شده است

☽ ☽ ☽ 

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب

☽ ☽ ☽ 

من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت

☽ ☽ ☽ 

مهتاب به نور دامن شب بشکافت
می نوش دمی بهتر از این نتوان یافت

☽ ☽ ☽ 

می خوردن و شاد بودن آیین من است
فارغ بودن ز کفر و دین دین من است

☽ ☽ ☽ 

می لعل مذاب است و صراحی کان است
جسم است پیاله و شرابش جان است

☽ ☽ ☽ 

می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است

☽ ☽ ☽ 

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد
و اندیشه هفتاد و دو ملت ببرد

☽ ☽ ☽ 

مرغی دیدم نشسته بر باره طوس
در پیش نهاده کله کیکاووس

☽ ☽ ☽ 

مائیم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم

☽ ☽ ☽ 

من می نه ز بهر تنگدستی نخورم
یا از غم رسوایی و مستی نخورم

☽ ☽ ☽ 

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

☽ ☽ ☽ 

مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان
می خواه مروق به طراز آمدگان

☽ ☽ ☽ 

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن
به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن

☽ ☽ ☽ 

می‌خور که فلک بهر هلاک من و تو
قصدی دارد بجان پاک من و تو

☽ ☽ ☽ 

مست خراب یابد هر لحظه در خرابات
گنجی که آن نیابد صد پیر در مناجات

☽ ☽ ☽ 

مهر مهر دلبری بر جان ماست
جان ما در حضرت جانان ماست

☽ ☽ ☽ 

مشو، مشو، ز من خسته‌دل جدا ای دوست
مکن، مکن، به کف اندُهم رها ای دوست

☽ ☽ ☽ 

مرا گر یار بنوازد، زهی دولت زهی دولت
وگر درمان من سازد، زهی دولت زهی دولت

☽ ☽ ☽ 

می روان کن ساقیا، کین دم روان خواهیم کرد
بهر یک جرعه میت این دم روان خواهیم کرد

☽ ☽ ☽ 

من رنجور را یک دم نپرسد یار چتوان کرد؟
نگوید: چون شد آخر آن دل بیمار چتوان کرد؟

☽ ☽ ☽ 

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

☽ ☽ ☽ 

مرا، گرچه ز غم جان می‌برآید
غم عشقت ز جانم خوشتر آید

☽ ☽ ☽ 

مرا درد تو درمان می‌نماید
غم تو مرهم جان می‌نماید

☽ ☽ ☽ 

مرا از هر چه می‌بینم رخ دلدار اولی‌تر
نظر چون می‌کنم باری بدان رخسار اولی‌تر

☽ ☽ ☽ 

مبند، ای دل، به جز در یار خود دل
امید از هر که داری جمله بگسل

☽ ☽ ☽ 

من باز ره خانهٔ خمار گرفتم
ترک ورع و زهد به یک بار گرفتم

☽ ☽ ☽ 

من چه دانم که چرا از تو جدا افتادم؟
نیک نزدیک بدم، دور چرا افتادم؟

☽ ☽ ☽ 

مرا جز عشق تو جانی نمی‌بینم نمی‌بینم
دلم را جز تو جانانی نمی‌بینم نمی‌بینم

☽ ☽ ☽ 

من آن قلاش و رند بی‌نوایم
که در رندی مغان را پیشوایم

☽ ☽ ☽ 

ما چو قدر وصلت، ای جان و جهان، نشناختیم
لاجرم در بوتهٔ هجران تو بگداختیم

☽ ☽ ☽ 

ما دگرباره توبه بشکستیم
وز غم نام و ننگ وارستیم

☽ ☽ ☽ 

ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است
دائم گرفته چون دل من روی ماهش است

☽ ☽ ☽ 

منم که شعر و تغزل پناهگاه من است
چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است

☽ ☽ ☽ 

مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد

☽ ☽ ☽ 

ماندم به چمن شب شد و مهتاب برآمد
سیمای شب آغشته به سیماب برآمد

☽ ☽ ☽ 

ملول از نالهٔ بلبل مباش ای باغبان، رفتم
حلالم کن اگر وقتی، گلی، در غنچه بو کردم

☽ ☽ ☽ 

مسافری که به رخ اشک حسرتم بدواند
دلم تحمل بار فراق او نتواند

☽ ☽ ☽ 

ماهم آمد به در خانه و در خانه نبودم
خانه گوئی به سرم ریخت چو این قصه شنودم

☽ ☽ ☽ 

مهتاب و سرشکی به هم آمیخته بودیم
خوش رویهم آن شب من و مه ریخته بودیم

☽ ☽ ☽ 

مایه حسن ندارم که به بازار من آیی
جان‌فروش سر راهم که خریدار من آیی

☽ ☽ ☽ 

میان ماه من با ماه گردون

تفاوت از زمین تا آسمان است