عینک

🌿🌺﷽🌿🌺

👓👓مثل عینک! 

کسانی که عینک میزنند دایم عینک خود را تمیز میکنند وگرنه درست نمی بینند.  

عینک اگر تیره باشد تیره می بینند. 

تمیز کردن هم البته بـا ملایمت و بـا دسـتمال لطیـف و حریر ماننـد است.

 کسـی را نمی بینی که عینـک خـود را بـا اسـکاج یـا سـیم ظرفشویی پاک کند. 

حالا به یک معنا همه ما بر چشمان خود عینک داریم. 

#عینک ما #ذهن_ماست، یعنی ما با ذهن و ذهنیت های خود عالم و آدم را می بینیم؛ یعنی پیش زمینه ها بر داوری های ما اثر دارند. 

 مادرها را ببین از دختر خود هزار ناسـزا می شـنوند اما به دل نمی گیرنـد و توجیه هم می کنند، اما از عروس خود کمتر از گل بشـنوند گُر می گیرنـد؛ این به خـاطر چیست؟

 جز به خاطر تصورات و تخیلات باطل و بی اساسـی است که مادرها نسـبت به عروس های خود دارند؟ از قبیل اینکه او می خواهد فرزند مرا و جگر گوشه ی مرا از من بگیرد و یا... یعنی این برخوردها ریشه در خیالات دارد.

و این جنس خیالات دامن گیر غالب ما آدم ها هست.  

خیالات رشته ای بر گردن ما دارند که به هر کجا که بخواهند می کشند. 

بپذیریم که #غالباً _نزاع_و_درگیری_های_ما_ریشه در چنین اندیشه ها و خیالات نادرست و ناچیز دارد. 

توصیه و تأکید دین بر زدودن این گونه خیالات و گمان های باطل و ناچیز است. عنوان سوء ظن که این همه در روایات و آیات به گونه های گوناگون مذموم شمرده میشود به همین دلیل است، یعنی ذهن خود را باید شست.

همان که سهراب می گفت:

 چشم ها را باید شست 

و پیشتر از او حافظ گفت: 

شستشویی کن و آنگه به خرابات خرام 

و پیش از حافظ البته مولانا گفته بود:  

پاک کن دو چشم را از موی عیب 

تا ببینی باغ و سروستان غیب

🌺مثل شاخه های گیلاس صص۴-۱۲۳